Rozdział 1.

Bety brak, więc uwaga na oczy. Mało akcji, ale od następnych rozdziałów akcja się rozkręci. Przypominam : W razie pytań piszcie na gg : 40075574 lub kiciaaaoo7@onet.pl

Zapraszam do czytania i komentowania ;]] 

Hermiona była przyzwyczajona do hałasu i wiecznego nie ładu panującego w domu. Teraz, gdy jej dzieci w raz z Wiktorem, pojechały na trening qudditcha , zrozumiała jaki ten dom wydaje się pusty bez nich. Żadnych śmiechów, skarg, narzekań, wrzasków i innych odgłosów towarzyszące, każdej  dobrej zabawie jej pociech. Po prostu cisza. 

Miała najbliższe dwie godziny tylko dla siebie, ale nie wiedziała jak je spożytkować. Nie przepadała za plotkowaniem z sąsiadkami, marnowaniem czasu na coś tak ogłupiającego jak czytanie „babskich” pisemek czy siedzenie i nic nierobienie na kanapie. Potrzebowała ruchu i pożytecznego zajęcia.

Pierwszym co jej przyszło do głowy było sprzątanie. Niestety Wiktor pozmywał naczynia, a cała reszta lśniła czystością za sprawą Alice, która nagminnie wytykała jej każdy kurz lub okruszek na terenie całej posiadłości. 

Wszystkie zlecenia z mugolskiej firmy oddała już przed terminem, a nowe, dawno pokończyła w czasie, kiedy Susan i Erick przebywali u dziadków.  Swoją drogą niespodziewana się tego, że w świecie mugoli będzie mogła zabłysnąć, jako dyrektorka od działu organizacji reklam w dwóch dużych firmach i trzech mniejszych.  Zaskoczyła wszystkich i siebie samą, kiedy jej pomysły znacząco wpływały na finanse projektów i przedsiębiorstw oraz oczywiście samą firmę. 

Wstała z fotela w którym siedziała, wyszła z salonu i schodami w górę ruszyła do gabinetu. Było to średniego rozmiaru pomieszczenie, przytulne i jasne. Od samego sufitu, aż po ziemie ciągnęły się kremowe firany, w których uwielbiała chować się Susan . Tuż przy nich stała na podłodze duża rzeźba marmurowa, przedstawiająca gryfa. Była prezentem od Harrego na ich pierwszą gwiazdkę w tym domu, miała ona przypominać o tym że mimo tego iż jest orłem w wielu dziedzinach to i tak zawsze pozostanie w większości członkinią domu lwa. Choć, jak później Ron jej wyznał, mężczyzna najpierw ustawił ją w swoim ogrodzie, a gdy jego żona wyraziła swoją opinie, co do dekorowania przez niego tej części domu, postanowił oddać jej tą symboliczna rzeźbę. 

Usiadła w głębokim skórzanym krześle i po raz kolejny przejrzała papiery, upewniając się że wszystko co chciała napisać, napisała i przedstawiła w odpowiedni sposób. Poczuła się pewniej, gdy dotarła do końca dokumentów i wszystko się zgadzało, dając jej przyjemne uczucie spełnienia. Zerknęła na zegar stojący w rogu mahoniowego biurka. 

 

Za plus minus, dwadzieścia minut w domu powinna zapanować codzienna atmosfera radości i dzieciństwa. Ostatnie chwilę dla siebie, postanowiła spędzić z kubkiem kawy i dobrą książką na kolanach w salonie. Bez zbędnego ociągania poszła wypełnić swój plan, zatapiając się w stronach mugolskiej powieści „Władza Pierścieni”.